موانع سرمایه گذاری در صنعت فولاد اروپا
مقاله به بررسی موانع سرمایهگذاری و تولید فولاد در صنعت فولاد اروپا میپردازد. چالشهای واردات، موانع تولید و راهکارهای تولید فولاد سبز در اروپا مورد تحلیل قرار گرفته است. این موارد اثرگذاری قابل توجهی بر آینده صنعت فولاد اروپا دارند و پرسشی درباره راههای غلبه بر این موانع مطرح میکند.
در صنعت فولاد اروپا، خبری مهم و نشاندهنده چالشهای اساسی در مسیر تحول سبز و رقابت جهانی منتشر شد.
شرکت بزرگ و پیشرو در این حوزه، ArcelorMittal، اعلام کرد که پروژه مهم و برنامهریزیشده ایالینک-دری (EAF/DRI) در آلمان را کنار میزند.
این خبر نه تنها حاکی از تغییر مسیر در سیاستهای سرمایهگذاری این غول فولاد سازی است، بلکه نگاهی عمیقتر به پیچیدگیهای اقتصادی و جذابیتهای رقابتی در بازار جهانی فولاد دارد.
فهرست مطالب
- تصمیم دشوار و لغو پروژه در میان بحران اقتصادی
- رقابت فشرده و هزینههای سرسامآور واردات، موانع بزرگ پیش روی صنعت
- آیندهای مبهم در سایه هزینههای بالای هیدروژن سبز
- تحولاتی در استراتژی سرمایهگذاری و اهداف بلندمدت سبز
- آینده صنعت فولاد اروپا در هالهای از ابهام
- پیامدهای بلندمدت و ضرورت تغییر استراتژیها
- واردات فولاد وارداتی و تأثیر آن بر بازار داخلی اروپا
- کاهش قیمتها و چشمانداز تاریک
- چشمانداز تاریک و نیاز به استراتژی جدید
- جمعبندی این بخش از تحلیل
- همیشه بهروز باشید!
تصمیم دشوار و لغو پروژه در میان بحران اقتصادی
در اعلامیه رسمی در ۱۹ ژوئن، ArcelorMittal توضیح داد که به دلیل وضعیت اقتصادی ضعیف و نبود دوام اقتصادی لازم در بازارهای فعلی، دیگر نمیتواند پروژه بزرگ در آلمان را ادامه دهد.
این پروژه، که قرار بود در قالب تولید فولاد با کوره قوس الکتریکی (EAF) و فناوری دری (DRI) در بینه، آلمان، در ژوئن ۲۰۲۵ آغاز شود، همراه با یارانههای دولتی به مبلغ ۱.۳ میلیارد یورو بود.
در بیانیه شرکت آمده است: «با توجه به قراردادهای مربوط به بودجه دولتی، باید به اطلاع دولت برسانیم که با توجه به بازارهای فعلی و ناپایداری اقتصادی در صنعت فولاد با کربن کم، نمیتوانیم سرمایهگذاریمان را ادامه دهیم».
این تصمیم نشان میدهد که حتی حمایت مالی دولتها هم نمیتواند شکستهای اقتصادی را پوشش دهد و چالشهای اقتصادی در مسیر سبزسازی صنعت فولاد اروپا، عمیقتر از آن است که تصور میشد.
رقابت فشرده و هزینههای سرسامآور واردات، موانع بزرگ پیش روی صنعت
ون پوئلوورد، کارشناس ارشد صنعت فولاد، درباره وضعیت بحرانی در بازار اروپا هشدار میدهد و میگوید:
«صنعت فولاد اروپا در حال حاضر تحت فشار بیسابقهای برای رقابت است.
حتی بدون هزینههای اضافی کربن زدایی، واردات فولاد ارزان قیمت روند توسعه را دشوار میکند و باید سقف ۱۵ درصدی واردات محصولات در بازار تنظیم شود؛ رقمی که نسبت به سطوح فعلی حدود ۵۰ درصد کاهش دارد.»
این کارشناس افزود:
«بعد از رسیدن به این هدف، شرکتها و کارخانهها فرصت خواهند داشت تا سرمایهگذاریهای زیستمحیطی و سبز خود را با اطمینان بیشتری دنبال کنند،
در حالی که فشارهای رقابتی کاهش مییابد و پشتیبانی مالی داخلی و خارجی مؤثرتر خواهد شد.»
آیندهای مبهم در سایه هزینههای بالای هیدروژن سبز
بخش مهم دیگری از چالشها، مربوط به فناوری های نوین و هزینههای مرتبط با هیدروژن سبز است.
ArcelorMittal اعلام کرد که این منبع انرژی هنوز در مقایسه با هزینههای گاز طبیعی و سایر فناوری های انتقالی، مقرون به صرفه نیست.
قیمت هیدروژن سبز در حال حاضر حدود ۵ تا ۸ یورو در هر کیلوگرم است،
در حالی که کارشناسان اعتقاد دارند قیمت ایدهآل باید بین ۲.۵ تا ۳ یورو باشد تا حضور در بازار فولادسازی امکانپذیر شود.
یک منبع صنعتی در شمال اروپا تصریح میکند:
«برای اینکه هیدروژن بتواند جایگزین معقول و رقابتی شود، باید قیمت کاهش یابد و هنوز فاصله زیادی دارد.
قبل از حرکت به سمت تولید فولاد با هیدروژن سبز، باید هزینههای تولید DRI با گاز طبیعی در اروپا کاهش یابد.»
تحولاتی در استراتژی سرمایهگذاری و اهداف بلندمدت سبز
در پی چالشهای اقتصادی، ArcelorMittal اعلام کرد که در نوامبر ۲۰۲۴، سرمایهگذاریهای خود در پروژههای سبز در اروپا را به دلیل شرایط ناپایدار بازار و سیاستهای انرژی، به حالت تعلیق درآورده است.
هرچند در ماه مه ۲۰۲۵ مجوز ساخت یک واحد EAF در دانکرک فرانسه صادر شد،
اما دستیابی به اهداف کاهش CO2 تا سال ۲۰۳۰ همچنان غیرقطعی است، چرا که روند انتقال فناوریهای سبز بسیار کند است.
این وضعیت، بازتابی است از واقعیت تلخی که صنعت فولاد اروپا را در بر گرفته؛ جایی که سختترین چالش راهنمایی برای آیندهای غیرقطعی و در عین حال پرچالش.
در حالی که ArcelorMittal و دیگر غولهای این صنعت تلاش میکنند مسیر سبز و پایدار را طی کنند،
روند کند انتقال انرژی و افزایش هزینههای فناوریهای نوین، این مسیر را به مانعی بزرگ بدل کرده است.
آینده صنعت فولاد اروپا در هالهای از ابهام
در حالی که هدف بلندمدت کاهش قابل توجه انتشار کربن و توسعه فناوریهای سبز مطرح است، واقعیتهای بازار و اقتصادی، سختگیریهای زیادی را بر سر راه پروژههای نوآورانه و تبدیلی صنعت وارد میکند.
دولتها و شرکتها در حال حاضر باید تعادلی هوشمندانه بین هزینهها، سودآوری و الزامات زیستمحیطی برقرار کنند.
ArcelorMittal در بیانیهای تأکید کرد که باوجود حمایتهای دولتی و برنامهریزیهای اولیه، عدم توجیه اقتصادی و هزینههای سرسامآور فناوری هیدروژن سبز، فعالیتهای جانبی را به شدت محدود کرده است.
این در حالی است که استقبال جهانی از استفاده از فناوریهای سبز در صنعت فولاد، همچنان در مسیر رشد و توسعه قرار دارد؛
اما سرعت این روند، هنوز با نیازهای اقلیم و بازار تطابق ندارد.
پیامدهای بلندمدت و ضرورت تغییر استراتژیها
به طور کلی، این تحولات نشان میدهد که صنعت فولاد اروپا نیازمند استراتژیهای جدید، نوآوریهای فناوری و همکاریهای بینالمللی برای کاهش هزینهها، تداوم و رقابتپذیری است.
باید توجه داشت، تحقق اهداف سبز و کاهش حجم واردات، مستلزم سیاستگذاری داخلی و خارجی موثر، سرمایهگذاریهای عظیم و محافظت از بازارهای داخلی است.
به هر حال، باید منتظر آیندهای پر از چالش و فرصت باشیم.
در صورت غلبه بر مشکلات اقتصادی و فنی، صنعت فولاد اروپا میتواند در مسیر سبز و رقابتی جهانی قرار گیرد، اما این راه نیازمند اراده، سرمایهگذاری مستمر و نوآوری بیوقفه است.
در ادامه تحلیل گسترده و عمیقی که درباره آینده صنعت فولاد اروپا ارائه شد،
باید به یکی دیگر از عوامل بحرانی و تاثیرگذار بر چشمانداز کلی این صنعت توجه کنیم:
ورود فولاد وارداتی و کاهش قیمتها.
این موضوع، یکی از بزرگترین تهدیدها در آینده نزدیک برای صنعت فولاد در اروپا است که پیامدهای زیادی بر تداوم سودآوری، نوآوریهای سبز و رقابتپذیری دارد.
واردات فولاد وارداتی و تأثیر آن بر بازار داخلی اروپا
براساس آخرین گزارشهای منتشر شده توسط یوروفر، انجمن صنعت فولاد اروپا، وضعیت مصرف داخلی این فلز در سراسر اتحادیه اروپا نگرانکننده است.
براساس دادههای گزارش، مصرف ظاهری فولاد در سال ۲۰۲۵ به طور چشمگیری کاهش نیافته اما پس از یک پیشبینی مثبت اولیه،
حالا انتظار میرود که این رقم نسبت به سال ۲۰۲۴ تقریبا تثبیت شده و حتی کمی کاهش یابد؛
کاهش ۰.۹ درصدی به ۱۲۸ میلیون تن.
در مقابل، واردات فولاد کربنی، در حالی که تأثیر منفی بر تولید بومی میگذارد، همچنان در حال افزایش است.
در سال ۲۰۲۴، واردات فولاد به اروپا به حجم ۲۶.۳۶ میلیون تن رسید که نسبت به سال قبل، ۶.۴ درصد بالاتر است.
این روند نشان میدهد که بازار وارداتی اروپا هنوز فعال است و سهم واردات در مصرف داخلی حدود ۳۰ درصد تخمین زده میشود؛
رقمی بسیار بالا و در تناقض مستقیم با اهداف کاهش وابستگی به واردات و داخلیسازی تولید است.
کاهش قیمتها و چشمانداز تاریک
در کنار این مشکلات، کاهش قیمتهای جهانی و داخلی فولاد، عملاً یک فشار مضاعف بر تولیدکنندگان اروپایی است.
شاخص قیمت HRC (فولاد ضدزنگ و فولاد پایینکربن) در اروپا از ابتدای سال روند صعودی کوتاهمدتی داشت اما با شروع ماه مه، این روند معکوس شد.
در حال حاضر، شاخص قیمتها به پایینترین حد خود در سال جاری رسیده است؛
به طوری که در ۱۹ ژوئن، میانگین قیمت به حدود ۵۹۰ یورو در هر تن کاهش یافته است، در حالی که در آوریل به طور متوسط ۶۵۳ یورو بود.
این کاهش قیمتها، همراه با افزایش واردات و کاهش مصرف، نشان میدهد که بازار در وضعیتی بحرانی و بیثبات قرار دارد.
منابع صنعتی هشدار میدهند که در کوتاهمدت، انتظارات برای فولاد سبز و فناوریهای نوین،
بسیار بدبینانه باقی خواهند ماند چرا که کاهش تقاضا و فشارهای وارداتی، سودآوری و امکان سرمایهگذاریهای جدید را با مشکل مواجه میکند.
چشمانداز تاریک و نیاز به استراتژی جدید
همزمان با کاهش قیمتها و مصرف، صنعت فولاد اروپا باید استراتژیهای مختلفی برای مقابله با این وضعیت تدوین کند.
اگرچه هدف بلندمدت کنترل واردات، کاهش وابستگی و انتقال سبز است،
اما حاضر بودن بازار در حال حاضر، نشان میدهد که ممکن است این اهداف در قالب راهبردهای کوتاهمدت به تعویق بیفتد یا تغییر کنند.
در این میان، رقابت بیرحم با فولاد وارداتی، کاهش سودآوری، نابسامانی در عرضه و درخواستهای بیشتر برای حمایتهای تجاری و تعرفهای، نگرانیهایی جدی را در بازار به همراه دارد.
جمعبندی این بخش از تحلیل
واردات بیرویه و کاهش قیمتها، چشمانداز صنعت فولاد اروپا را تیره و تار کرده است.
بازار داخلی در حال حاضر در وضعیت اشباع و بیثبات قرار دارد و راه برای تحقق اهداف سبز و توسعه فناوریهای نوین، پرچالشتر میشود.
صنعت باید راهبردهای هوشمندانه و نوآورانه برای مواجهه با این بحرانها اتخاذ کند
تا بتواند مسیر خود را در یک بازار جهانی پرتلاطم و پررقابت ادامه دهد و در عین حال، هدف کاهش اثرات زیستمحیطی را محقق سازد.
در نهایت، این خبر نشان میدهد که صنعت فولاد اروپا در نقطهی عطف قرار دارد.
مسیر کوتاه و هموار نیست، اما آینده این صنعت، به تلاش و ابتکارهای ما بستگی دارد که چگونه با چالشها روبهرو شویم و راهحلهای نوین را در مسیری پایدار و اقتصادی پیاده کنیم.
منبع خبر : وب سایت fastmarkets.com
سایر مطالب را بررسی فرمائید.
فولاد EAF و آینده پایدار صنعت فولاد اروپا – کاهش قیمت فولاد جهانی ناشی از افزایش تولید فولاد چین – عرضه ورق فولادی در بورس – مسیر صنعت فولاد جهان – انواع تیرآهن